Każda sekunda na ziemi jest warta milionów lat pamięci.
Jakoś mam wszystkiego dosyć,już nawet nie umiem się starać. Wiem,że jestem beznadziejna i to co robię wcale lepsze nie jest,ale ja potrzebuję teraz tylko zrozumienia,a nawet tego nie mogę otrzymać.
Nie wiem nic i nie wiem jak to będzie... Za obojętna jestem na to wszystko i to jednak bardzo boli.
Mimo wszystko postaram się więcej nie denerwować,bo nie szkodzę tym już tylko sobie,zresztą nie warto... Jedyne co mnie cieszy,że mój lokator ma się dobrze i czekam już tylko na niego i gdyby nie on to chyba dawno bym się poddała :) :*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz